تاریخ ایران
ایران ایران، امپراتوری است که توسط کوروش بزرگ در قرن ۶ پیش از میلاد تأسیس شده است.ج. و پرشیا یکی از قدیمی ترین ملت های روی زمین است، تمدنی درخشان و تصفیه شده، با استفاده از شیوه ای افسانه ای از زندگی.
ایران: چهار هزار سال تاریخ
در سال ۱۹۰۸ نفت برای اولین بار از کوه های جنوب پرشیا به وجود آمد و این یک آشوب عمیق اقتصادی و سیاسی برای کشور بود. پس از آن رضا شاه پهلوی، رئیس دولت، به «امپراتوری ایران» به عنوان «پادشاهی آری ها» یا ساده تر ایران تغییر نام داد.
تاریخچه ایران: پیشنهادهای کتاب ما
اگر شیفته تاریخ ایران و تاریخ ایران هستید، این چند کتاب با کیفیت بسیار بالا را توصیه می کنیم. خودتان را در تاریخ ایران از طریق این سه کتاب کاملا هیجان انگیز غوطه ور کنید!
تهران: پایتخت ایران در صفوي
پایتخت آن تهران تا سال ۱۷۷۸ پایتخت تعیین نشده بود که در تاریخ کشور بسیار دیر بود. در واقع قاجارها، دودمانی که از دودمان صفویان که از شرق دریای خزر سرچشمه گرفته بود، تهران را برای پایتختی انتخاب کردند زیرا اصفهان را بیش از حد از گهواره قبیله ای خود دور می دیدم. همچنین آقا محمد، بنیان گذار سلسله قاجار، قصد داشت سلسله خود را بر پایه های جدید تأسیس کند از آنجا که برخلاف بسیاری از شهرهای دیگر ایران، تهران هرگز به عنوان پایتخت تعیین نشده بود. متاسفانه جانشینان او ضعیف بودند و تهران هرگز نتوانست از کار زیباسازی لازم برای رقابت با دیگر شهرهای کشور بهره مند شود. ملت ایران در دوران حکومت خود خود را به نفع قدرت های بزرگ غربی علاقه مند به منابع نفتی و موقعیت استراتژیک خود تجزیه کرد. حاکمیت ها به اندازه ای به پول نیاز بودند که امتیاز کل بخش های اقتصادی مانند جاده ها، راه آهن، معادن و آنچه بیشترین پیامدهای را داشت به خارجی ها اعطا کردند: اکتشاف و بهره برداری از نفت.
از دوران قاجار، تنها کاخ گلستان که اکنون توسط ساختمان های اداری احاطه شده اما نمونه هایی از هنر قاجار مانند طاق هایی که با تکه هایی از آینه ها و فرش های عظیم و فوق العاده ایرانی پوشیده شده اند، وجود دارد.
رضا پهلوی به عنوان شاه ایران
اما در سال ۱۳۰۰ رضا پهلوی سربازی از تیپ کوساک ایرانی از مازندران (استان کوهستانی شمال ایران) ارتشی ملی تأسیس کرد و با حمایت انگلیسی ها، بازرگانان بزرگ (بزاری) و روحانیون کودتایی را به نفع خود رهبری کردند و به این ترتیب به سلسله قاجار پایان دادند. او در ۵ فروردین ۱۳۰۵ با نام رضا شاه پهلوی به عنوان شاه شاه ایران (پادشاه پادشاهان) تاج گذاری کرد. این تولد دودمان پهلوی است.
پس از آن رضا شاه پهلوی به یک اصلاح طلب استبدادی تبدیل شد و مایل بود ایران را در مسیر یک دولت مدرن و مستقل قرار دهد. او مدارس و دانشگاه ها را ایجاد کرد، سیستم راه آهن را توسعه داد، ارتش و عدالت را مدرن کرد، پوشیدن حجاب را ممنوع کرد (بدون موفقیت زیاد) و (همان طور که در بالا دیده شد) به پرشیا به «پادشاهی ایران» تغییر نام داد. سپس مضطرب به کسب استقلال از غرب و به ویژه از بریتانیای کبیر، آنقدر به آلمان نزدیک شد که در سال ۱۹۳۹ به اولین شریک تجاری آن تبدیل شد. این وضعیت با آلمان نازی، بریتانیا و USSR را که تصمیم به حمله به ایران گرفتند نگران کرد و رضا شاه را مجبور کرد به نفع پسرش محمدرضا پهلوی که جانشین او خواهد شد کناره گیری کند و تا انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۸ به تصدی «غربی شدن» خود ادامه دهد.
